donderdag 4 februari 2010

De zon

Iedere dag word ik opnieuw geboren
Eerst rood van kleur met weinig geur
Langzaam klim ik in de lucht
Door vogels begeleid op mijn lange vlucht
Zacht tjilpen zij hun ochtendlied

De keukendeur gaat van het slot
Een zwarte kat schrikt zich rot
En rent het ongeluk vooruit
Zwevend verdwijnt het geluid
Een kinderstem ontwaakt

Ik ben de zon
Die je met haar stralen verwarmt
Ik ben de zon
Die je met haar warmte omarmt
Ik ben de zon
Die slaapt tussen de sterren en de maan

In het geel van mijn licht
Speelt een kindergezicht
Langs de zee aan het strand
Bouwt kastelen van zand
Golven verstillen hun geruis

Soms verschijnt een wolk voor mijn zicht
Maakt zwart/wit van het kleurrijke licht
Mistige tranen verdampen erbij
Opgevangen door veranderend tij
En laten mij in stil gevecht

Ik ben de zon
Die je met haar stralen verwarmt
Ik ben de zon
Die je met haar warmte omarmt
Ik ben de zon
Die slaapt tussen de sterren en de maan

Als ik win in de strijd
Wordt het langzaamaan tijd
Om me in goud te verhullen
Zomers licht, vervulde zijn plicht
En stralen verzwakken

De zee ziet zijn kans
Sluipt in donker op het strand
Grijpt het zandkasteel met woeste hand
Terwijl een ster speels danst
En de maan mijn licht absorbeert

Ik ben de zon
Die je met haar stralen verwarmt
Ik ben de zon
Die je met haar warmte omarmt
Ik ben de zon
Die slaapt tussen de sterren en de maan

Geen opmerkingen: